رنگرزي خانگي

وجود رنگ هاي مختلف  بهترين قاليشويي در مشهد   در فرش هاي اهل ايران كه در قرن هاي پيشين بافته گرديده اند مبين اين نكته ميباشد كه صنعت رنگرزي در ان مرز و بوم سوابق ي وقت گير داشته ميباشد. پژوهش هاي باستان شناسي مويد آن ميباشد كه ايرانيان در رنگرزي مانند بقيه اقوام و ملل قديم بسيار مجرب بوده و رنگ هايي كه در منسوجات خويش به عمل مي برده اند بسيار با دوام و ديده گير بوده ميباشد.
ايرانيان براي رنگرزي پشم و ابرايشم از ديرباز از گياهان رنگ دار نظير انار، گردو ، روناس ، اسپرك و همينطور از حشره ي قرمزدانه به كار گيري مي كرده اند .
سال هاي متمادي رنگ هاي گياهي يك كدام از اقلام صادردراتي كشور ايران بوده ميباشد. در آخرها عصر ي قاجاريه سوله هاي متفاوت رنگرزي در مجاورت سوله هاي قالي بافي عمل پررونقي داشته اند. در‌اين كارخانه مال هاي گياهي اضافي بر مصرف داخلي را كه در كارخانه هاي ساخت رنگ سائيده و كار آورده و بسته بندي گرديده بود به بيرون صادر مي كردند.
رنگ هاي طبيعي اكثر وقت ها لوكس بوده و كاربرد آن‌ها نيز اختلال بوده و ضمنا كليه ي فام هاي رنگي را نمي اقتدار در‌اين محرمانه رنگ ها به دست آورد .در اولِ پيدايش و ايجاد كرد رنگ هاي شيميايي تعداد آن‌ها بسيار محصور بود البته با پيشرفت دانش شيمي رنگ هاي متفاوت با امكان مصرف براي تك تك الياف تصنعي و طبيعي ساخته شد و به بازار آمد.
رنگ هاي شيميايي بعداز پيدايش تخت گاز در كارخانه هاي رنگرزي اشاعه پيدا كردند متاسفانه به كارگيري از بعضي اين رنگ ها كه به اسم رنگ هاي جوهري و يا اين كه آنيليني مشهور ميباشند لطمه ي فراواني به صنعت قالي بافي كشور‌ايران وارد كردند. اين محرمانه رنگ ها در مقابل روشنايي و آب اصلا ثبوتي ندارند و صرفا به انگيزه ارزاني ارزش و شفافيت و همينطور سهولت كاربرد در بالا به معيار نسبتاً وسيعي در سوله هاي رنگرزي گزينه به كارگيري قرار گرفتند.
بي ثباتي رنگ هاي جوهري در مقابل نوروفروغ و آب موجب آن شد كه تصور گردد كه تمامي ي رنگ هاي تصنعي و مصنوعي در مقابل اين سيرتكامل كارداران نامساعد دارنده عكس العمل نا مطلوب ميباشند در حالي كه واقعيت فرمان اين ميباشد كه به غير از رنگ هاي جوهري بقيه گونه هاي اين رنگ ها در مقايسه با تيم رنگ هاي طبيعي در اكثري از مفاد عكس العمل توانا تري نسبت به نوروروشنايي و آب از خويش بروز ميدهند.